Dag 5: Op weg naar Texas deel 1

Mijn kleine koffer staat al weer klaar, want vandaag ga ik de eerste helft van de 1200 km naar Texas rijden. Best wel spannend in je eentje, maar tegelijkertijd heb ik er ook zin in, want het is toch weer een ander avontuur binnen het bestaande grote avontuur. Het uiteindelijke doel is om mijn andere vriend op Death Row in Texas te gaan bezoeken.
Na het ontbijt ga ik meteen weg. Ik laat wel even een briefje met mijn telefoonnummer achter bij Miguel, mocht hij me nodig hebben. Miguel en ik communiceren via post-its op de badkamer spiegel, want ook al zitten we in één huis, we komen elkaar eigenlijk niet tegen. Heel handig dus die badkamer, want die delen we samen, dus dan weten we zeker dat de ander het leest. Vanochtend hing er een briefje met de boodschap dat de containers vandaag geleegd zouden worden, dus als ik vuilnis had op mijn kamer, kon ik dat nog even in de container gooien. Ik hang mijn briefje op en gooi die van Miguel weg. Zo ook dat is gedaan, nu ga ik echt weg......
Wát me erg opvalt langs de kant van de weg, is de hoeveelheid aan dood gereden dieren. Gewoon niet normaal zo veel. En één dier valt me daarbij op, want die hebben we in Nederland niet in het wild rondlopen. Het gordeldier... Er liggen er heel veel van, zo zielig vind ik dat.
Dan klagen wij wel eens dat er altijd maar aan de weg gewerkt wordt. Nou, hier in Amerika kunnen ze het nog beter en groter en meer. Zoals bij heel veel dingen hier. Ook zie ik een paar keer een bord langs de weg dat er verderop gevangenen aan het werk zijn. Zij ruimen al het afval op dat langs de weg ligt en dat zijn vooral resten van de banden van vrachtwagens.
Rest area.... nog zoiets waar ik hele andere gedachten bij had. Ik zag zo'n klein huisje voor me met een vies toilet zonder toiletpapier, want dat is natuurlijk altijd op als je daar bent. Nee, hier ziet dat er heel anders uit. Het is een mooie, ruime parkeerplaats met in het midden een groot gebouw. Aan de achterkant zijn allemaal picknickplaatsen. Er zijn genoeg toiletten, er is voldoende toiletpapier en het is ook nog eens schoon. Wat wil een mens nog meer? Oh ja, het moet wel veilig zijn om daar te stoppen, dus loopt er ook nog beveiliging rond. Het wordt allemaal netjes onderhouden en er staan automaten voor snacks, drinken en ijs. Zo kan het dus ook.
Ik begin langzamerhand een beetje zenuwachtig te worden, want ik kan nog maar 120 mijl rijden met deze tank, dus moet ik straks ergens stoppen om te tanken. Natuurlijk heb ik thuis al YouTube filmpjes gekeken over het tanken in Amerika, maar toch vind ik de eerste keer wel een beetje spannend als ik eerlijk ben. Op een gegeven moment zie ik een bord met een paar eetgelegenheden en tankstations en besluit die afslag te nemen. In Amerika zitten de tankstations niet langs de snelweg zoals bij ons, maar je moet echt van de snelweg af. Ik kom bij de tank en zie tot mijn opluchting dat ik gewoon met de credit card aan de pomp kan betalen. Nog even indrukken dat ik nummer 89 wil en ik kan tanken. Een volle tank voor nog geen 25 euro, dat is een lachertje toch?
Op hetzelfde terrein zit Denny's, dus ik besluit om daar maar even te lunchen. Nadat de serveerster mij de menukaart heeft gegeven en gevraagd heeft wat ik wil drinken, duurt het een poosje voor ze terugkomt. Opeens ziet ze me weer zitten en schrikt. Niet van mij hoor, maar ze was me helemaal vergeten. Ze biedt haat excuses aan en vraagt wat ik wil eten. Ik neem een Bacon Burger met Goudse Kaas en frietjes. Yummie, dat was erg lekker. Bij het afrekenen, hoef ik mijn drinken niet te betalen en krijg ik korting op mijn menu, omdat ze me vergeten was. Dat is dan toch wel heel aardig.
Ik vervolg mijn weg weer en langzaam ga ik Florida verruilen voor Alabama. Dit is de volgende staat waar ik doorheen ga rijden. Ik merk dat het toch wel wat drukker begint te worden op de weg en cruise control heeft weinig zin meer zo. Na Alabama kom ik in Mississippi en dan ben ik bijna op de eindbestemming van vandaag: Gulfport.
Daar heb ik een hotelkamer geboekt, waar ik dit nu allemaal zit te typen. Dadelijk nog even tv kijken, douchen en dan slapen. Morgen vroeg ontbijten en dan ga ik mijn weg vervolgen naar Texas. Welterusten allemaal.
Ps. Ik wil iedereen bedanken voor alle lieve berichten en reacties. Ik kan via deze blog niet op iedereen persoonlijk reageren, maar ik waardeer het heel erg dat jullie zo meeleven en zulke lieve reacties plaatsen :)