Dag 21: Laatste bezoek Luther, laatste dag in Amerika

Het is alweer de laatste dag van mijn vakantie en tevens mijn laatste bezoek aan Luther.
Het is een feestdag hier, 4th of July, maar ik vier vandaag een ander feestje. Luther is vandaag jarig en we gaan deze dag samen vieren. Ik sta vroeg op, want mij is verteld dat het al vroeg druk is bij de gevangenis en als er geen plek meer is, je dan een plekje krijgt voor een bezoek achter glas. Dat willen we niet, dus ik ga op tijd weg. Bij aankomst net iets voor achten, zie ik inderdaad al mensen wachten bij de ingang. Ze beginnen pas om 08:15 uur met registreren, dus we moeten nog even wachten. Ik ga al wel vast in de rij staan en klets met een vrouwtje die voor mij staat. Aan haar accent kan ik horen dat ze geen Amerikaanse is. Ze blijkt uit Zwitserland te komen en ze is lid van dezelfde Facebook groep als ik. Dit is een groep dames en heren die van alles doen voor de dames en heren achter tralies. Ik ken haar naam inderdaad van die groep en zij herkent die van mij ook. Wat is de wereld dan toch klein. Ze vertelt mij dat één van de vrouwelijke bewakers haar niet mag en altijd wel iets te zeuren heeft over haar kleren. En ja hoor, nu ook weer. Ze moet even apart gaan staan en haar kleren worden gecheckt, omdat de bewaakster denkt haar bh te kunnen zien en ze vindt de rok een beetje te kort. Maar uiteindelijk wordt het toch allemaal goedgekeurd. Ze is een beetje gestresst door deze onverwachte check, maar ik zeg haar rustig te doen en dat alles goed is en help haar met haar papieren, want ze ziet het allemaal niet meer. Dan ben ik aan de beurt en de deur wordt geopend en kunnen we door naar de volgende checks. Dit keer gaat alles vrij snel en we worden opgehaald door een bewaker om door de lange kooi richting bezoekersruimte te lopen. Daar krijgen we allemaal een eigen tafel toegewezen en ik klets nog even verder met een paar dames. Voordat de mannen uit hun cellen zijn en naar de bezoekersruimte gebracht worden, duurt meestal zo'n 15 minuten. Ik ga nog even snel naar het toilet en op weg daarheen, loop ik langs het winkeltje. De gevangene die dit winkeltje runt is er al en ik zeg: Goedemorgen! En we geven een boks :)
Na inderdaad zo'n 15 minuten komt Luther binnen en hij moet zich eerst melden voordat hij naar onze tafel mag komen. Ik feliciteer hem met zijn verjaardag en we gaan zitten. Hij heeft wel zin in koffie dus gaan we bij het winkeltje wat halen. Dat betekent oploskoffie in zakjes. We bestellen nog 2 broodjes, salade met 2 dressings, appelsap, groentesap en ananassap. Nu kunnen we wel even vooruit. Voor de koffie halen we wat water uit de kraan en warmen dit op in de magnetron. Na de koffie en wat gegeten te hebben, komen rond 11 uur Luthers moeder en zus ook binnen. Ik geef ze een knuffel en ze komen er gezellig bij zitten. Het is een gezellige tijd met z'n vieren en we lachen wat af. De moeder van Luther heeft last van haar knieën en kan niet zo lang op die kleine stoeltjes zitten. Het zijn een soort van achthoekige picknicktafels met 4 van die ronde stoeltjes er aan vast. Ze gaan rond half 2 weer weg. Zo lang blijft ze anders nooit, zegt Luther. Normaal is ze met "Count time" weer weg. Count time is iedere dag om 12:00 uur en worden alle gevangenen in de gevangenis geteld. Ook in de bezoekersruimte. Er wordt "Count!" geroepen door de bewaker en alle mannen gaan aan de zijkant van de ruimte, naast elkaar tegen de muur staan. Pas als 2 bewakers op hetzelfde aantal uitkomt, mogen ze weer gaan zitten.
Wij hebben nu nog anderhalf uur voordat we afscheid moeten gaan nemen. Luther heeft ondertussen weer een heerlijk taartje gemaakt en dat eten we samen op voor zijn verjaardag. Om 15:00 uur is het dan echt zover, we nemen niet echt afscheid, maar zeggen dat we elkaar wel weer gaan zien. Het is moeilijk om weg te lopen, maar Luther zegt dat we een paar mooie dagen samen hebben mogen doorbrengen en dat we daar op terug kunnen kijken. Ik ben het helemaal met hem eens en ik moet nu echt met de rest van de groep mee naar buiten. Ik kijk nog één keer om, glimlach en zwaai een keer. Dat was het dan.....
Ik rij weer terug naar Jacksonville om mijn spullen in te gaan pakken. Met moeite krijg ik alles in de koffers, maar het past!
Vanavond ga ik op tijd slapen, want ik moet er weer vroeg uit. Maar niet voordat ik het vuurwerk op tv heb gekeken. Ik wil ook een beetje van het andere feestje meekrijgen :)