Dag 16: In en om het huis
30 juni 2018 - Jacksonville, Florida, Verenigde Staten
Omdat het vakantie is en omdat het kan, heb ik bijna de hele dag buiten gezeten met een boek. Het is heerlijk op de porch, lekker privé en volledig in de schaduw.
Het boek dat ik heb gekocht hier in een boekenwinkel, is erg goed en moeilijk weg te leggen. Voordat ik het weet is het al halverwege de middag.
Carmen, de vrouw des huizes, komt even kijken hoe het gaat. En na even gekletst te hebben, krijgt ze volgens mij de schoonmaakkriebels.....
Ze geeft mij een blaadje met activiteiten rondom "The 4th of July" en gaat zelf weer naar binnen om schoonmaakmiddelen te halen. Er zijn overal festiviteiten voor en op 4 juli, maar het is allemaal laat in de avond. Ik ben niet snel bang, maar ik ga in de avond niet in mijn eentje op pad. Als ik met mensen mee kan wel, maar alleen ga ik niet. En ik zie dat het allemaal op tv wordt uitgezonden, dus dat is een mooie oplossing. En ik kan het toch niet al te laat maken, want de volgende ochtend moet ik al weer vroeg op het vliegveld zijn. Intussen komt Carmen met allerlei schoonmaakmiddelen naar buiten en begint alles te poetsen. Ik moet kijken hoe haar man alles heeft gebarricadeerd en ze vraagt of ik het overdreven vind. Hij is bang dat er inbrekers komen, maar zij is het blijkbaar niet eens met die barricades. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook een beetje te veel vind. Hij is waarschijnlijk erg bezorgd, zeg ik. Ze moet lachen en zegt: Zeg maar, overbezorgd.
Ze kijkt ook even aan de buitenkant van de porch en ziet een grote tak op het dak liggen. Na hevige regenval en storm gisteren, zijn er toch wel wat takken afgebroken. Deze tak is zo groot dat ik haar ga helpen om hem er af te krijgen. Wat is dat ding groot en zwaar. We moeten hem zelfs met z'n tweeën sjouwen om achter in de tuin te leggen.
Aan het eind van de dag stop ik een maaltijd in de magnetron en ga ik televisie kijken. Ik zeg Michel nog even welterusten en begin aan mijn blog. Opeens word ik gebeld via Facebook Messenger. Het is de zus van Luther. Ze is net thuis gekomen van haar werk en wilde even checken hoe het met me gaat en of ik een leuke dag heb gehad. Dat vind ik zo ontzettend lief van haar. Ze vraagt of ik morgen naar haar broer ga en wenst ons veel plezier. Ze laat nog even haar schattige hondjes zien en zegt dat ik haar altijd mag bellen.
Ik ben zo blij dat ik deze reis mag en kan maken en geniet hier nog iedere dag.
Het boek dat ik heb gekocht hier in een boekenwinkel, is erg goed en moeilijk weg te leggen. Voordat ik het weet is het al halverwege de middag.
Carmen, de vrouw des huizes, komt even kijken hoe het gaat. En na even gekletst te hebben, krijgt ze volgens mij de schoonmaakkriebels.....
Ze geeft mij een blaadje met activiteiten rondom "The 4th of July" en gaat zelf weer naar binnen om schoonmaakmiddelen te halen. Er zijn overal festiviteiten voor en op 4 juli, maar het is allemaal laat in de avond. Ik ben niet snel bang, maar ik ga in de avond niet in mijn eentje op pad. Als ik met mensen mee kan wel, maar alleen ga ik niet. En ik zie dat het allemaal op tv wordt uitgezonden, dus dat is een mooie oplossing. En ik kan het toch niet al te laat maken, want de volgende ochtend moet ik al weer vroeg op het vliegveld zijn. Intussen komt Carmen met allerlei schoonmaakmiddelen naar buiten en begint alles te poetsen. Ik moet kijken hoe haar man alles heeft gebarricadeerd en ze vraagt of ik het overdreven vind. Hij is bang dat er inbrekers komen, maar zij is het blijkbaar niet eens met die barricades. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook een beetje te veel vind. Hij is waarschijnlijk erg bezorgd, zeg ik. Ze moet lachen en zegt: Zeg maar, overbezorgd.
Ze kijkt ook even aan de buitenkant van de porch en ziet een grote tak op het dak liggen. Na hevige regenval en storm gisteren, zijn er toch wel wat takken afgebroken. Deze tak is zo groot dat ik haar ga helpen om hem er af te krijgen. Wat is dat ding groot en zwaar. We moeten hem zelfs met z'n tweeën sjouwen om achter in de tuin te leggen.
Aan het eind van de dag stop ik een maaltijd in de magnetron en ga ik televisie kijken. Ik zeg Michel nog even welterusten en begin aan mijn blog. Opeens word ik gebeld via Facebook Messenger. Het is de zus van Luther. Ze is net thuis gekomen van haar werk en wilde even checken hoe het met me gaat en of ik een leuke dag heb gehad. Dat vind ik zo ontzettend lief van haar. Ze vraagt of ik morgen naar haar broer ga en wenst ons veel plezier. Ze laat nog even haar schattige hondjes zien en zegt dat ik haar altijd mag bellen.
Ik ben zo blij dat ik deze reis mag en kan maken en geniet hier nog iedere dag.
Ik hou van jou. En ik weet je daar geniet, maar ik mis jou wel heel erg hier.